زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اهل تجمل





اهل تجمّل به تهیدستان نجیب و عفیف و نیز به صاحبان تجمل و زینت اطلاق می شود.


۱ - بیان مفهوم نخست اهل تجمّل



مفهوم نخست، ریشه‌ای روایی دارد و در باب زکات، بر فقیران نجیب و عفیفی اطلاق شده که در پرتو نجابت، ناداری خود را پنهان می‌دارند؛ چندان که دیگران آنان را توانگر می‌پندارند.

۱.۱ - دادن زکات چهارپایان به فقرای نجیب


مستحب است زکات چارپایان (گاو، گوسفند و شتر) به عنوان هدیه به فقرای نجیب و عفیف داده شود.

۲ - بیان مفهوم دوم اهل تجمّل



مفهوم دوم، ریشه لغوی دارد و در باب نکاح آمده است.

۲.۱ - وظیفه شوهر در قبال زن اهل تجمل


اگر زن از خانواده تجمّل و زینت باشد، بر شوهر واجب است علاوه بر لباس معمولی فصل، لباس تجمّل و زینت مناسب شأن وی را نیز تهیّه نماید.

۲.۱.۱ - تشخیص اهل تجمل بودن زن


مرجع تشخیص در آن، عرف و عادت همسالان خانواده یاد شده است.

۳ - پانویس


 
۱. وسائل الشیعة، ج۹، ص۲۶۳.    
۲. الحدائق الناضرة، ج۱۲، ص۲۲۸.    
۳. الحدائق الناضرة، ج۲۵، ص۱۲۴.    


۴ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۷۶۲.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | قناعت




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.